Kolkata, Sundarbuns en malaria pillen.

Ja, we zitten nog steeds in Kolkata.. of liever gezegd 'alweer'. Ik heb me de afgelopen week redelijk beroerd gevoeld, waarschijnlijk door de malaria pillen. Hoor hier veel verhalen van mensen die er ziek van worden als je ze niet tijdens het eten neemt, mijn lichaam moet er blijkbaar aan wennen want Daniel heeft er geen last van. Het kan natuurlijk ook dat ik iets verkeerds gegeten heb, maar echt buikkrampen zijn me bespaard gebleven. Maar wees gerust trouwe lezers, ik leef nog en voel me al stukken beter!

And on we go;

Na het schrijven van mijn laatste blog zijn we met een ferry naar de andere kant van de rivier gevaren, waar een oud treinstation met alle bijbehorende gekte te vinden was. Hierna zijn we over een enorme brug teruggelopen naar het stadsdeel waar we verbleven, wat vrij imponerende vergezichten gaf. Mensen die zich wassen in het smerige water waar alle riolen in uitlopen, in een van de velen 'publieke vuilnisbakken' in India. Uitzicht over een wereldstad met vooral de extreeme armoede als iets dat je bijblijft.

Na het oversteken van de brug belandde we al snel in het meest chaotische deel van India dat ik tot nu toe gezien heb. Laag hangende elektriciteitskabels en plastic zeilen, auto's en riksja's bepakt met 3x het volume van de drager zelf, mensen zonder ledematen, overal kleuren en geuren (Zowel subliem als afschuwelijk) en straten waar je niet vooruit komt door de enorme drukte. We hebben na een uur maar een taxi gepakt omdat het donker werd en de drukte ons iets te veel werd.

De dag erna zijn we naar Kallighat gereisd met de metro, daar zijn we eigenlijk per ongeluk tegen een belangrijke tempel aangelopen, niet heel speciaal, we zijn er dan ook enkel doorheen gelopen. Na een lange wandeltocht (met bijbehorend verkoelend ijsje, want het is hier momenteel 37graden), zijn we bij een dierentuin aangekomen, JA een dierentuin ja. Het was af en toe schrijnend te zien hoe ze dieren daar in hokjes proppen, maar verschillende luipaarden soorten, beren, giraffes etc, ze hadden er een groot arsenaal aan zeldzame dieren, dat dan weer wel. En aapjes voeren blijft leuk. Na het middaguur werd het tijd om naar het voetbalstadion af te reizen voor de finale van IFA Shield, wat ons het meest is bijgebleven zijn de supporters die hun team niet aanmoedigen en de anticlimax van het uit spelende team dat won met 0-1. De sfeer was niet opperbest en we waren blij toen we na een lange slopende dag in de taxi terug naar het hotel zaten.

Wat is roomservice toch fijn, het was erg comfortabel elke ochtend je Indiase krantje te lezen bij het gebrachte ontbijt en ideaal om s'avonds met een film of voetbal van ons eten te genieten en even te ontsnappen aan de Indiase gekte. Alhoewel, de kamer waar we in zaten was bepaald niet geluidsdicht.. Zelf heb ik erg genoten van de lokale specialiteit; De Kati Roll, een soort Doner deeg plak met ei, kip en gekruide groente, erg vet, maar heerlijk!

We hebben plichtgetrouw de bekendste bezichtiging bezichtigd; Victoria's Memorial. Een enorm vertrek waarin een museum over de Briste overheersing van India en over Kolkata gevestigd was. De omringende tuin was versierd met standbeelden en vijvers, veel Indiase liefdeskoppeltjes zaten hier in de schaduw weg van de mensen te knuffelen, ik heb zelf een koppel zien zoenen! Iets dat 'not done' is in India en wat ik gezien had en het dichtst in de buurt kwam tot dan toen was hand vasthouden.

We zijn op tijgersafari geweest! Geen tijgers helaas.. Maar dat hadden we ook niet verwacht. Iets te zuiden van Kolkata liggen de Sundarbun Islands, een groep van eilanden die een grote variatie van diersoorten en platensoorten herbergt. Het ene deel ligt in India en het andere deel in Bangladesh. Na een busreis van 3 uur en een wandeltocht in de bloedhete zon, wachtte daar ons schip aka woonplaats voor de komende 2 dagen. We zaten op een cruise met alleen maar Indiers, die het vaak interessanter vonden om naar ons te kijken dan naar het prachtige mangrove bos om ons heen. Er was een gids aan boord en voor alles was gezorgd. Ik wil zeggen 'all-inclusive', maar dat zou een beetje overdreven zijn, laten we het erop houden dat ze hun best deden hoed voor ons te zorgen. We hebben 3 wildlifewatching camps bezocht, helaas geen krokodillen of tijgers, maar wel; MUDSKIPPERS! Zucht.. Nee, apen waren er te zien, wilde zwijnen, verscheidene vogelsoorten en gestippelde herten. Waar we het vooral voor deden was de rust terwijl je over de rivieren dobberde met een koel briesje. In de avond hebben we lol gehad met de Indiase families en hebben we een speciale band opgebouwd met een klein jochie wat ons uiterst facinerend vond.

Bij terugkomst zat ons hotel volledig vol tot de dag dat we zouden vertrekken uit Kolkata, niet gek, want Holi zat er aan te komen. We hebben er voor gekozen uit te wijken naar het backpackersgebied van Kolkata; Sudder Street, en hebben een prima hotelletjes voor weinig geld gevonden. De dagen hier tot aan Holi hebben we gevuld met vooral Westerse dingen; rondgelopen in een voor Indiase begrippen groot winkelcentrum, westerse films gekeken, boeken gekocht evenals witte kleren voor het Holi festival en eten in hetzelfde restaurant, waar we nu bijna kunnen zeggen; 'The usual please.'

HOLI

Het kleurenfestival, de dag waarop de hele stad in een kleurenoorlog is verwkkeld. Gelukkig hadden we er ons op voorbereid, want na een uur schrobben en een 2de douche ben ik nog steeds roze en blauw. We waren compleet gekleurd, van onze haren tot onze voeten en alles, maar dan ook echt alles, daartussen. We hadden onze witte oorlogstenue en oude schoenen aangetrokken en na het ontbijt begon het gegooi met kleurenpoeer, na een minuut of vijf was ik al voor de helft roze, toen iemand een emmer met roze aangemaakt water over me heen kieperde. Meer en meer mensen verzamelde zich en een hele optocht begon zich te vormen van Indiers en westerse toeristen. De drums en pianoman achteraan. Naarmate de straten en de mensen gekleurder raakten, raakte de feestvierders ook losbandiger, tot het openscheuren van mijn tshirt door een Indier aan toe.. Agh, het mocht allemaal niet baten, de sfeer was opperbest en de witte kleren hadden we toch gekocht om ze vies te maken! Na de finale, een spektakel waarin de feestvierders een toren moesten maken om een kleien pot met kleurenvloeistof kapot te slaan, was het grootste feest wel over en waren we bekaf, het was half 1 s'middags.

Vanavond vertrekken we per nachttrein naar de Himalaya's! Ohyeah Babey! Eindelijk verkoeling en rust, we hebben genoten in Kolkata, maar het is wel een haat'liefde verhouding.

daaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaag!

Lisse&Daniel