Inburgeren en HerNederlandsen

Na anderhalve maand alleen maar Engels te hebben gepraat, kan ik eindelijk weer Nederlands brabbelen en dingen met iemand overleggen zonder dat iemand weet waar het over gaat. Daniel is gearriveerd!

Ik moet zeggen dat ik het weer aardig onder de knie begin te krijgen, maar vooral in het begin kwamen er alleen half Nederlands/Engelse zinnen uit en wist ik het grotere deel van de lastigere woorden alleen in het Engels. Toch is het fijn om weer in mijn moedertaal te kunnen converseren. HerNederlandsen!

Met Inburgeren bedoel ik de verscheidene dingen die ik heb meegemaakt de afgelopen tijd met eigenlijk alleen maar Indiers. Voelt alsof ik steeds meer over de cultuur en zijn mensen te weten kom. In Calcutta heb ik voor het eerst ook het gevoel dat ik er wel zou kunnen wonen. Het is de voormalige hoofdstad en bevat veel Engelse gebouwen. Ik voel me er thuis, maar dat kan ook te maken hebben met het feit dat ik eindelijk ergens langer dan 2 dagen verblijf en onze hotelkamer uitmuntend is. (Of ik ben gewoon erg blij dat Daniel er is)

Ik ga het kort houden, want ik wil ons niet te lang ophouden in dit overvolle internetcafe in Calcutta, te West-Bengal.

Badami dag 2;

De dag na het bezoeken van de cave-tempels in het prachtige Badami en het feestgedruis van de gewonnen verkiezingen ben ik wat sightseeiing gaan doen in een plaatsje naarbij. Het ging om een groep tempels die op de werelderfgoedlijst staan, prachtige voorbeelden van hoe de tempelbouw in India ontwikkeld is door de jaren heen. Erg mooi, maar vrij vermoeiend met 36 graden en een felle zon.. De busreis terug; de meest 'bumpy-ride' die ik ooit heb meegemaakt, met geregelde stuiters van een halve meter de lucht in..

Toen ik weer terug in Badami was en klaar was om een siesta te gaan houden ivm de enorme hitte, zag ik een lange stoet mensen de stad uit lopen. Nieuwsgierig als ik ben, ben ik er achter aan gelopen. Het leek alsof ze een heiligman in een draagstoel hadden zitten, maar toen we eenmaal bij een groot gat waren aangekomen, ik naar voren werd geduwd met alle goede bedoelingen, de draagstoel een halve meter achter me stond, stond ik oog in oog met een dooie.. Het was een begravenis! Krijsende familieleden, de deadman onder het witte poeder en alle omstanders die het erg leuk vonden dat ik er ook bij was. Na de ceremonie moest iedereen bloemen het graf in gooien en werd het gat dichtgegooid, over en uit.

Nadat ik de namiddag met muziek op mijn kop en later samen met een engelsman naar de habits van een lokaal gezin heb gekeken. Het voeren van de konijnenfamilie, het lokken van duiven met zelfgetrainde lok-vogels en het wegjagen van apen, waar ik leuk aan mee heb gedaan. Na het avondeten met de engelsman ben ik na een biertje en een kaartspelltje met een Franse lesbo mijn bed in gedoken, de tocht naar Gokarna wachtte.

Omdat het zo verschrikkelijk heet was geworden in het binnenland moest ik naar het strand, dat is gelukt na een tocht van 10uur. Ik had het gevonden; het perfecte strand. Palmbomen, wit zand, hoge golven, strandhut, leuke mensen, geen vuilnis, in een woord fantastisch. Doodzonde dat ik al na 2 dagen weg moest om naar Calcutta te vliegen, maar he, stop when it is still awesome. Wie weet kom ik er nog terug.

Na nog een nachtje in de transferhub van Goa met weinig noemenswaardige belevenissen ben ik op het vliegtuig naar Kolkata gestapt, wonder boven wonder in het zelfde vliegtuig als de 2 eigenaren van de bierbrouwerij in Bangalore in zaten. Grappig hoe je zomaar bekenden kan tegenkomen in een land van 1.3 Miljard indiers.

Ik kwam aan rond 7uur en heb besloten de eerste 2 nachtjes in het zelfde hotel te verblijven als ik geboekt had met Daniel. Zoals ik eerder errgens in een verslag heb vermeld ben ik in Mysore tegen een groep Architecture Students aangelopen die aan de meest prestigieuse universiteit studeren in Caldcutta. Ze hebben me uigenodigd om de volgende avond naar een cultuurfestival te komen op de universiteit. Er speelde een band die klassieke indische muziek combineerd met popmuziek uit het westen. Een erg leuke avondvulling, want de band was zo slecht nog niet, alleen de Engelse teksten waren om te huilen..

Dezelfde middag heb ik nog iets veel memorabelers meegemaakt, per ongeluk reed ik in een toektoek langs een groot stadium. Na het praten met een paar geschminkte omstanders kwam ik er achter dat die middag de derby tussen 2 teams uit West Bengal was in de halve finale van een toernooi. Volgens hun was het de 3na grootste derby in de wereld en heeft het stadion na Rio de janeiro de grootste dichtheid qua supporters. Er stond me nog maar 1 ding te doen; een ticket kopen. Het was complete gekte, een betonnen stadium volgepakt met Indiers die compleet uit hun dak gaan. Ik had het geluk dat ik op de tribune zat waar het eerste doelpunt gescoord werd. Onze 'side' ontplofte! Morgen is de finale, dus ik ga Daniel eens laten zien hoe het voetbal er hier aan toe gaat.

Daniel en ik zijn nu vooral bezig geweest met dingen regelen, treintickets naar het noorden, de himalayas in, mijn overtollige baard en hoofdhaar laten verwijderen bij een barbier met een streetshop, pogingen om een simkaart voor Daniel te regelen etcetera. We zijn nu klaar om de stad te gaan verkennen though! Oja, we hebben ook een tijgersafari geboekt, dat leek ons wel stoer.

Verder zijn we gister naar de bioscoop geweest, een heuse bollywood film. Eigenlijk is het gewoon een concept van Hollywood in een andere taal met zeer aanstekelijke liedjes, erg leuk!

We lezen net op internet dat er een bus met passagiers 15m naar beneden is gestort.. Niet om jullie ongerust te maken, met ons gaat alles lekkaah.

Ledur!