I'm on a boat
Blijf op de hoogte en volg Lisse
01 Juli 2013 | India, Srinagar
Hoe rustig en relaxt wij het dan wel hebben, in India is het vrij onrustig op het moment. In Uttarkhand, de staat waar we vrij recentelijk nog verbleven, zijn op het moment hevige overstromingen en naast duizenden gestrande toeristen zijn er al honderden doden gevallen. De stad waar wij nu verlijven, Srinagar, heeft een schijnterroristische aanval ondervonden. Acht mensen zijn doodgeschoten als een diversie voor de Prime Minister die hier de inaugratie van een treinspoor moest bijwonen, iets wat ziekelijk klinkt, maar niet minder waar is volgens de familie waar we mee verblijven. Wees gerust, we zijn niet in gevaar geweest en behalve het binnen ons terein moeten blijven voor een dag hebben we er vrij weinig van gemerkt.
Oke, dat is een lang genoege introductie, waar was ik gebleven.. Dharamsale volgens mij, de dag voordat we verder trokken. Ons plan was naar Manali te trekken, om daar een vriend uit bombay te ontmoeten en het feest aan te gaan. Na twee ochtenden te laat wakker te zijn geworden en het ontmoeten van de drie britse vrouwelijke vrienden van Alex en Emily hebben we als groep besloten met zijn allen naar Kasjmir te trekken in een gehuurde auto, wat een perfecte oplossing was gezien het feit dat onze groep nu uit acht mensen bestond. Op onze weg naar Srinagar zijn we door Jammu gereden om een vriend van Alex op te pikken die op doortocht naar een leven in Australie tien dagen in India verblijft om zijn oude vriend te zien. We kwamen vrij laat aan in Jammu en aangekomen bij het vliegveld was er geen spoor te bekennen van Enrique.. Iets dat misschien niet zo angstaanwekkend klinkt, maar Jammu staat niet bekend om zijn toeristvriendelijkheid en is een echte Indiase stad.
Na wat chaos en rondvragen naar een mexicaans uitziende brit stond er al snel een groep van dertig indiase mannen om ons heen, sommigen om te helpen en anderen alleen maar om een westerse groep jongeren te zien. Ze waren vrij helpvol, al is het aangezicht van weggestopten machettes een niet al te gerustellend aangezicht. Wonder boven wonder wist een Riksja chauffeur wie hem weg had gebracht en na twee uur hadden we hem te pakken, op weg naar een peperduur hotel en verschrikkelijk chargrijnig, denkend dat zijn vriend hem express de verkeerde kant op gestuurd had. Na hem de laatste plek in onze jeep/auto toegewezen te hebben, konden we onze 20uur durende reis hervatten. Het werd een lange, slapeloze, maar prachtige en hilarische reis geheel met in-car muzieksysteem en biertjes.
De eerste nacht zijn we in een hotel verbleven met een oude, maar slinkse man. We zijn onze zoektocht naar een geschikte woonboot, iets dat de main-attraction is in Srinagar, vrijwel meteen begonnen. Na wat aanbiedingen gehad te hebben voor een oke-prijs kwam Alex dolblij terug met een aankondiging dat hij de perfecte woonboot gevonden had met de perfecte jonge man. Nu is het vrij normaal dat iedereen in India je probeert te bedonderen en mijn eerste reactie was dan ook vrij sceptisch. Nadat hij de plek had laten zien aan een groter deel van onze groep en de reacties positief waren, was ik ook om; de boel de boel.
Het bleek al snel een van de beste keuzes te zijn die in India gemaakt zijn, de man waarbij we verblijven, ( nu al 10 dagen ) blijkt onze gateway naar het echte Kasjmir te zijn. Hij laat ons alle producten zien die Kasjmir te bieden heeft en regelt goede prijs-kwaliteit verhoudingen. Hij verteld ons wat er speelt in het door geweld geteisterde Kasjmir speelt en regelt alles, maar dan ook echt alles. Tijdens ons verblijf is afhaaleten met een motor meer regel dan uitzondering en wordt er hele dagen lang gelezen en in de zon gelegen. We ontmoeten zijn vrienden en er is eigenlijk elke dag feest. Naast geregeld boottochten met de roeiboot die hij bezit, hebben we op een eiland overnacht, de omgeving uitgekamd, verschillende moskeen bezichtigd die van hoge status zijn in de Islam en vooral heel veel plezier gehad.
Mijn verjaardag hebben we gevierd met een borrel, die eveneens als afscheidsborrel voor de dames bedoelt was, Enrique vertrok zelf de dag erna en momenteel verblijven er alweer drie andere Engelse meiden en een canadees koppel op onze woonboten. Ik werd verrast op het midden van het meer op een roeiboot met gezang, een taartmet kaarsjes en cadeaus. Het werd een lange avond! De volgende ochtend nog lichtelijk aangeschoten virtueel deelgenomen aan het ontbijt met mijn moeder en zusje, broertje lag nog te ronken in zijn bed.
Voor nu is het een boek lezen in de zon, met een koud drankje van de lanngsvarende winkeltjes, terwijl er visjes aan mijn tenen nibbelen. Niet slecht al zeg ik het zelf! Binnen een paar dagen vertrek ik naar een plaats diep in de himalayas voordat ik na een paar dagen in Delhi alweer naar huis vlieg, 6 maanden zo voorbij gevlogen. Ik ben daarentegen wel weer klaar om naar het miezerige kikkerlandje te vertrekken.
Sorry dat het zo lang duurde voordat ik blogsgewijs iets van me laat horen, internet is niet zo wijdverspreid aanwezig in deze stad waar gisteren opnieuw 4 doden zijn gevallen, onder hun ook kinderen. Het gaat helemaal prima verder en ik hoop dat jullie ook genieten van wat jullie aan doen zijn!
Salam Aleikum!
-
01 Juli 2013 - 20:37
Robbert:
Hé man, we kijken naar je uit...keep it cool en laat de visjes nog maar even aan je tenen knabbelen. Wel zo relaxt...liefs pa -
02 Juli 2013 - 12:50
Janne:
Lisse, wat maak je me toch stikjaloers met al die prachtige verhalen van je. Veel plezier nog! Hier in Nederland mis je niks..
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley