Onverwacht Vriendelijk Moscow

Здравствуйте друзья и знакомые!

Dit jaar is echt voorbijgeschoten, het lijkt wel alsof ik vorige maand pas terug ben gekomen uit India.. Terwijl het nu alweer tijd is voor mijn volgende reis; Rusland.

Velen zullen we denken: 'Die Lisse is wel lekker bezig, eerst dat vieze India en nu gaat ie zijn leven riskeren in het land waar onze grote vriend Putin de baas is'. Nu is het wel zo dat ik als onderdeel van mijn Internationale Betrekkingen studie (ja, dat studeer ik al een jaar in het verre Groningen) een taalminor moest kiezen. Mijn oog is toen op Russisch gevallen, voornamelijk omdat het een Slavische taal is, dat een ander alfabet heeft; het Cyrillische alfabet. Met het leren van Russisch verschaf ik mezelf automatisch met een basis om later andere slavische talen te leren, altijd handig. Toen ik eenmaal wat russische woordjes kende, zat ik op een dag achter mijn computertje weg te dromen bij het idee opnieuw een verre reis te maken, toen ik voor de grap ging kijken hoeveel een ticket naar Rusland kostte, bleek dit vrij goedkoop te zijn. Mijn hart begon sneller te kloppen, wel of niet. wel of niet... Nouja, de uitkomst is dit verslag, ik zit een maand in Rusland, rondreizende rond Moskou en opnieuw alleen. Dit is mijn eerste verslag na 5 dagen onderweg te zijn geweest!

Ik verblijf op dit moment in een appartement in het zuiden van Moskou, het duurt met het openbaar vervoer zo'n 45 minuten om op het Rode Plein te komen, dat is waar je het Kremlin kunt vinden (waar Putin woont) en dat ene gebouw waar Rusland zo beroemd om is, met die kleurentorentjes (St. Basel kerk). Ik verblijf hier mijn eerste couchsurfster, Maria, een poolse engels docente die de hele wereld over reist. Nadat ik mijn tas had gepakt en mijn moedertje me naar het vliegveld had gebracht, kon ik niet anders dan even bij mezelf denken: 'Lisse toch, waar ben je nu weer aan begonnen'. Nou moet ik zeggen dat 6uur wachten op mijn stop in Kiev daar niet veel aan verbeterde, maar het moment dat ik om 10uur lokale tijd in Moskou landde, sloeg dit gevoel al snel om in spanning en excitement.

Allereerst omdat ik naar het goede metrostation moest komen voordat de metro dicht gaat om 1uur snachts, rekenend dat ik eerst nog 50 minuten met de trein moest voor ik uberhaupt bij een metrostation was, werd dit nog best krap. Gelukkig ging het contact via sms goed en heb ik mijn hostess kunnen vinden voor de metro dichtging. Na een metrorit van nogeens 20 minuten en een busrit van 10 minuten en nog 10 minuten lopen, waren we eindelijk in haar appartement. Gelukkig wachtte daar nog een goede kom soep en een eigen kamer met tweepersoonsbed (dat wel echt verschrikkelijk kraakt). Ze woont in een flat met in de omgeving eigenlijk allemaal half afgebouwde andere flats, het is een grote bouwput om het kort te verwoorden, maar de ruimte is erg groot, aangezien Moskou verschrikkelijk duur is en al helemaal de huurprijzen. Om bij het dichtsbijzijnde metrostation te komen moet je de bus nemen of 20 minuten door een park lopen, wat overigens enorm mooi is.

Moskou heeft zo verschrikkelijk veel parken. Met parken moet je niet denken aan het Vondelspark of het Wilhaminapark, maar eerder maatje soesterduinen. Ze zijn echt enorm, met grote monumenten en fontijnen, zoals mijn host zegt; Russians love their parks. Vooral om in te wandelen, gewoon wandelen op hoge hakken en hun mooiste kleding. Al is vooral het Gorky park een plek waar je alles en iedereen ziet, vooral veel jeugd op skate(s)(boards), maar er is ook een volleybalcourt met zand en al, cafe's en een openlucht museum. Niet alleen de parken zijn groot, het lijkt wel alsof alles in Rusland net een maatje groter is, de auto's (op de soviet unie Lada auto's na dan), de gebouwen, wegen en de algemene omvang. Nu is dat ook zo in andere metropolen zoals New Delhi waar ik dan geweest ben, maar omdat het hier best rustig is door de weeks omdat iedereen aan het werk is, lijkt alles net wat groter.

Ik heb gister voor het eerst op TripAdvisor gekeken wat er eventueel nog voor niet te missen dingen er te doen zijn in Moskou, wat me toen opviel was dat de stad zo slecht staat aanbevolen bij die reissite's. Iets waar ik absoluut nog geen moeite mee gehad heb. Niet alleen is mijn host heel erg aardig, maar de mensen in Moskou zijn tot nu toe niets minder dan erg gastrij geweest. Zo ben ik een keer doorgewuift door de bewaker toen mijn metro pasje het niet deed en heeft een ander persoon voor me betaald toen ik voor het eerst de bus in moest en nog niet wist hoe het hier allemaal werkt. Verder is het niet zo dat er niemand lacht in Rusland, het is alleen een traditie van je lacht alleen als je het meent, dus geen gastvrijheids glimlachjes zonder echt gemeende welwillendheid. Iets anders dat me opvalt zijn de groten getalen immigranten die hier rondlopen. De Stan's, zoals ze ook wel genoemd worden, dat zijn mensen die uit Kyrgyzstan, Uzbekistan, Turkmenistan en Tatjikistan komen en hier werken voor een hoger salaris dan ze in hun eigen land krijgen. Deze 4 landen waren ook onderdeel van de voormalige Soviet Unie, vandaar dat ze de taal al spreken.

Van al het lopen doen mijn poten flink pijn en heb ik ook al een mooie blaar weten te lokaliseren. Soms loop je al bijna een kilometer om in hetzelfde metrostation naar een andere lijn over te stappen.. Nu heeft het lopen door de parken en de twee walkin tours die ik heb gedaan daar ook zeker aan bijgedragen, een overzicht van wat ik allemaal gedaan heb de afgelopen dagen.

Dag 1; Via couchsurfing, (dat is dus een site waar je een slaapplek bij mensen thuis kunt regelen en zelf kunt aanbieden, maar waar ook activiteiten op worden aangekondigd), had ik gelezen over een alternatieve rondleiding door Moskou, wat me een goed begin leek. Toen ik het metrostation uitkwam, begon er een man tegen me te praten, hij heeft me in half engels, half russisch proberen duidelijk te maken dat wat er in Oekraine allemaal gebeurd echt niet goed is en dat ik dat moet vertellen in mijn land, bij deze jongens; het gaat er echt slecht aan toen in Oekraine. Al moet ik zeggen dat bijna alle russen die ik spreek het ook niet snappen waarom er zoveel gedoe is, zij zien het nut er niet echt van in. Na de tour heb ik nog wat gekletst met een 5tal russen en een Wit Rus onder het genot van wat Russisch fastfood en na een laatste blik op het rode plein en het kopen van een simkaart (die het nog niet echt doet, soms wel, maar eigenlijk vrijwel nooit echt, dat wordt nog wat.) ben ik terug gegaan naar mijn host haar appartement. Na een eerste kennismaking met de russische supermarkt en een goed maal zijn we opgebleven om Nederland te kijken, wat een laat grapje was aangezien het verlenging was en het hier twee uur later is..

Dag 2; Op advies van mij host ben ik naar een tweedehands markt geweest op een prachtige locatie ten oosten van Moskou, met allerlei meuk uit de Soviet Tijd. Erg interessant om al die oude spullen te zien, het is net een museum waar je alles kunt kopen. Daarna ben ik naar het Gorky park geweest waar een zogenaamde language exchange was, wederom een Couchsurfing activiteit. Goede gesprekken gehad, voornamelijk over Rusland met russen. Toen ik het na 2uur echt niet meer volhield ben ik samen met een Russische man die mijn kant op moest de metro in gesprongen, waar hij me nog het een en ander heeft verteld over zijn jeugd ten tijde van de koude oorlog en het verschil tussen Britten en Russen en waarom sommigen terugverlangen naar Communisme en het voor andere juist beter is. Favoriete zin; De tijd van het Communisme was een goed verzorgde gevangenis, maar voor sommige mensen is dat juist wat het best voor ze werkt.

dag 3; Deze dag heb ik vooral met mijn host gespendeerd, we zijn naar een groot park geweest waar ze zelf nog nooit was geweest en een ander prachtig stukje natuur in de vorm van een park. Veel oude gebouwen en een verscheidenheid aan vegetatie en boomsoorten. Mijn eerste aanvaring gehad met een dronken Rus, hij was het meisje waar ik naast zat op een manier te versieren waar je eigenlijk alleen maar om kunt lachen, gelukkig ging hij er na een tijdje vandoor zonder vervelend te worden.

dag 4; Vandaag is mijn laatste echt dag in Moskou geweest, morgen trek ik verder naar Vladimir. Op het laatste moment heb ik me kunnen inschrijven voor de free Moscow tour, waar 'tips' de enige bron van inkomsten zijn voor de guide. Een grappig super enthousiast vrouwtje was onze tourguide, leuk, maar ik ben halverwege afgehaakt om het masoleum van Vladimir Lenin binnen te gaan. Die is daar serieus vanaf zijn dood in 1924 gewoon bewaard gebleven! De graven van onder andere Stalin en Breznev liggen eveneens aan de voet van de muur van het Kremlin. Hierna ben ik nog naar een viewpoint geweest waar eveneens het grootste universiteitsgebouw van moskou staat, helemaal in Soviet stijl. Als laatste zijn we naar de begraafplaats geweest waar andere belangrijke, maar dubieuze figuren begraven liggen. Khrushev en Yeltsin liggen daar bijvoorbeeld begraven.

Ik zit nu in mijn eentje in het appartement van mijn host, ze moest nog werken in de avond. Ik ben mijn tas aan het pakken en het dit verslag net af. Genoeg voor vandaag, nieuw verslag komt over een week ofzo.

Poka!